15 اسفند پولیپکتومی یا جراحی پولیپ‌های روده بزرگ
یکی از عوامل ابتلا به سرطان روده بزرگ، وجود پولیپ در روده بزرگ است. وجود پولیپ در روده بزرگ امری شایع است و در برخی موارد این پولیپ‌ها خطری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ محسوب نمی‌شوند و برخی دیگر هم شاید سال‌ها طول بکشد تا به پولیپ‌های سرطانی تبدیل شوند. یکی از جراحی‌های رایج در درمان پولیپ‌ها، پولیپکتومی است که به جراحی برداشتن پولیپ‌های روده بزرگ اطلاق می‌شود. انجام این جراحی وابسته به عواملی مانند تعداد، نوع، اندازه و محل پولیپ دارد.
جهت مطالعه سایر مقالات بر روی آنها کلیک کنید
جراحی چاقی چیست و چگونه انجام می‌شود؟
جراحی لاغری چیست و چگونه انجام می‌شود؟
چرا پولیپ به وجود می‌آید؟
پولیپ‌ها در هر دو جنس و نژادی شایع هستند. عوامل مختلفی مانند ژنتیک، سن و سبک زندگی مثل عادات رفتاری و غذای نامناسب در بروز پولیپ‌های روده نقش دارند.
پلیپ‌ها انواع مختلفی دارند که شایع‌ترین انواع آنها، پولیپ‌های هیپرپلاستیک و آدنوماتوز می‌باشند. انواع دیگر پولیپ هم وجود دارد که شیوع کمتری دارند.
علائم وجود پولیپ‌های کولون و راه تشخیص آن
پولیپ‌ها عموما علامت بارزی از خود نشان نمی‌دهند و تنها هنگام آزمایش‌های غربالگری سرطان کولون یا آزمایش‌های وجود خون در مدفوع قابل تشخیص هستند.
کولونوسکوپی بهترین روش ارزیابی کولون‌ها است و به پزشک امکان می‌دهد تا تمام پولیپ‌های کولون را با فرستادن یک دوربین کوچک درون کولون‌ها بررسی کند.
برداشتن پولیپ‌های کولون
سرطان کولورکتال چهارمین دلیل مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است که می‌توان با غربال‌گری‌های مداوم و متناوب و تشخیص و برداشتن پولیپ‌های پیش سرطانی (جراحی پولیپکتومی) از بروز آن پیشگیری کرد.
یکی از روش‌های غیرتهاجمی پولیپکتومی، برداشتن پولیپ‌های کوچک با استفاده از پنس وارد شده به دستگاه کولونوسکوپ است. پولیپ‌های بزرگتر هم با استفاده از حلقه‌ای که به دور ریشه آنها قرار می‌گیرد و جریان الکتریسیته، سوزانده می‌شوند. جراحی پولیپکتومی عموما بدون درد است و برای کاهش درد ورود لوله کولونوسکوپ هم، داروی آرام‌بخش برای بیمار تجویز می‌شود. اگر پولیپی بزرگتر از اندازه‌ای باشد که نتوان با کولونسکوپی آن را خارج کرد، عمل جراحی باز، برای برداشتن پولیپ‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد.
عوارض و اقداماتی که پس از برداشتن پولیپ باید انجام دهید
پولیپکتومی عموما روش بی‌خطری است اما گاهی برخی افراد به علت مصرف داروهایی مانند آسپرین، وارفارین یا سایر داروهای ضد انعقاد خون ممکن است عوارضی را تجربه کنند. پس در صورت مصرف هرگونه دارویی، پزشک خود را از قبل مطلع کنید.
داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به علت آنکه می‌توانند خون‌ریزی را افزایش دهند باید از قبل و تا دو هفته پس از پولیپکتومی مصرف‌شان قطع شود.
بدون نظر